Koro

Ölü Ozanlar Derneği bir çok kişi için özel bir filmdir. Sanırım özellikle öğretmenler için ilham kaynağı olmuş, öğrenciler ise böyle bir öğretmenleri olmasını istemişlerdir. Ne yalan söyleyeyim. Öyle bir öğretmenim olsun istemiştim. Zaten bu zamandaki eğitim sistemiyle ciddi problemlerim var (Sevgili, eli öpülesi öğretmenlerimizi tenzih ediyorum)
Ölü Ozanlar Derneği aynı zamanda bir çok filme ilham kaynağı olsa da, Koro filmi 1946 yılında Bülbül Yuvası adlı filmin yeniden çevrimidir.
Filmin müziklerini Bruno Coulais yapmış, yönetmenliğini ise aslında müzisyen ve yapımcı olan Christophe Barratier yapmıştır. Aynı zamanda Koro filmi Barratier'in ilk uzun metraj denemesidir.
"En iyi yabancı film" ve "en iyi orjinal şarkı" dallarında Akademi Ödülleri'ne aday gösterilen film ses ve müzik dallarında Fransa'nın Oscar'ları sayılan César Ödüllerini kazandı. Çeşitli yarışma ve festivallerde 21 kez ödüle aday gösterilen filme 11 ödül verildi.

İkinci Dünya Savaşının sonlarında, bir çok fakir ve kimsesiz öğrencinin bulunduğu ve Yerin Dibi denilen bir okula, müzik öğretmeni olan,Clement Matthieu adındaki öğretmen gözetmen olarak atanır. Öğrencilerin birçoğu asidir ve okulun müdürü aksiyon-reaksiyon felsefesiyle öğrencilere sert davranır, dayak ve hücre cezası ile cezalandırır. Bu cezaların caydırıcı özelliği olmadığını, aksine ispiyonculuğa daha çok teşvik edeceğini, aralarındaki çatışmanın daha çok artacağını düşünenen Matthieu, öğrencilere en iyi yaptığı işi öğretmeye karar verir. Müzik...Müzik sayesinde öğrencilerin iç dünyalarının kapılarını açacağını ve onlara ulaşabileceğini düşünür.
Yönetmen : Christophe Barratier
Senaryo : Georges Chaperot, René Wheeler
Oyuncular : Gérard Jugnot, François Berléand, Kad Merad, Jean-Paul Bonnaire, Marie Bunel